، احساس حقارت و ناتواني ، تنبلي و عدم فعاليت و تحرك ، فشارهاي رواني _ عاطفي و مانند آن ، توجه افزون تري گرديده ، و جهت پيشگيري از ابتلا به آن نيز تنبّه داده شده است ، و از اين عوامل هم ، عوامل شناختي از اهميت بيشتري برخوردار است ؛ دليل اين اهميت آن است كه بيشترين عوامل مؤثر در پيدايش و يا تشديد افسردگي ، شناختي است و يا ريشة شناختي دارد . نگرش منفي نسبت به خود ، ديگران ، خدا و آينده ، مطلق بيني ، منفي ديدن و عدم توجه به امور مثبت ، احساس را عين واقعيت ديدن و باورهاي نامعقول ديگر ، همه شناختي هستند و احساسات منفي ، نااميدي ، سرزنش كردن خود و اموري مانند آن هم ريشة شناختي دارد؛ به همين علت در منابع اسلامي بر اصلاح معرفت ها و باورهاي وهمي و تغيير آن به معارف حق و افكار شاد تأكيد شده است . روشن است كه با تغيير معرفتها و باورها خطايي در شخص افسرده ، احساسات ، عواطف و رفتارهاي نابسامانش نيز تغيير و به تدريج ، علائم افسردگي كاهش پيدا كرده و بيمار كم كم بهبود حاصل مي كند ؛ همچنين بزرگان دين نيز براي پيشگيري و درمان ، روي شناخت و نگرش صحيح افراد نسبت به خود ، هستي ، خدا ، زندگي ، دنيا ، افراد ديگر ، سنت هاي حاكم بر جهان تكوين ، آموزشهاي لازم را داده و به تغيير و تصحيح عواطف و رفتارهاي افراد،از طريق ايجاد بصيرت و بينش اقدام كرده اند.     

منابع:

قرآن كريم

تفسير نمونه آيت الله مكارم شيرازي

بهداشت و سلامت روان در آينه علم و دين نوشته دكتر علي نقي فقيهي