بسم الله الرحمن الرحیم

هُوَ الَّذِى أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى‏ وَ دِينِ الْحَقّ‏ لِيُظْهِرَهُ عَلىَ الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
او كسى است كه رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاد، تا آن را بر همه آيين‏ها غالب گرداند، هر چند مشركان كراهت داشته باشند! (توبه ۳۳)

امام باقر عليه السلام فرمود: اين جريان در زمان ظهور حضرت مهدى از آل محمد است كه احدى روى زمين باقى نماند جز آنكه به نبوت محمد- صلى اللَّه عليه و آله- اعتراف كند(تفسیر مجمع البیان)

شخصى به خدمت يكى از بزرگان رسيد و از اين كه توفيق ديدار حضرت حجّة ابن‏الحسن- روحى و ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداه- را نداشت گله كرد و گفت: چرا من كه عاشق امام زمان «عجّل اللَّه تعالى‏ فرجه‏الشّريف» هستم، حتّى در عالم رؤيا و خواب، چهره پر نور آن حضرت را نمى بينم؟
آن مرد بزرگ گفت: راهى به تونشان مى‏دهم تاموفّق شوى! امشب غذاى بسيار شورى تهيّه كن و آن را بخور و بعد از غذاهم اصلًا آب نخور و با همين حالت بخواب!
اين شخص طبق دستور آن مرد بزرگ عمل كرد و در حالى كه بسيار تشنه بود، به رختخواب رفت؛ تشنگى خواب را از او ربوده بود، ولى به هر حال به خواب رفت، در عالم خواب نهرهاى فراوان، جويبارهاى مختلف، چشمه‏هاى جوشان و خلاصه درياهايى از آب ديد، هرچه در خواب مى‏ديد آب بود و آب! صبح كه از خواب برخواست، با خود گفت: به دستور اين آقا عمل كردم، جز آب چيزى در خواب نديدم. جريان را به آن مرد بزرگ گفت، او در جواب گفت: تو ديشب واقعاً تشنه و مشتاق آب بودى، بدين جهت در تمام خواب، رؤياى آب مى‏ديدى، اگر واقعاً مشتاق رؤيت جمال مبارك امام زمان «عجّل اللَّه تعالى فرجه الشّريف» هم باشى و تشنه ديدارش، ايشان را هم خواهى ديد.(مثالهای زیبای قرآن ُ آیت الله مکارم شیرازی)